Ang pangalan ng vulgate ay ibinigay sa bersyon ng Latin ng banal na banal na kasulatan na naglalantad ng iba't ibang mga kwento mula sa kamay ni Saint Jerome at idineklarang tunay ng Simbahang Katoliko, ang taong nakamit ang salin na ito ay ginugol ng maraming taon sa paggawa nito Nagtrabaho ako mula taong 389 hanggang taong 405 pagkatapos ni Kristo, na isinasalin mula sa wikang Hebrew sa Latin upang maunawaan ito sa maraming bahagi ng mundo; sinabi ang naisalin na bibliya ay tinawag na vulgate upang maituring na "tanyag. "
Si Jerónimo, habang ginagawa ang kanyang trabaho, ay nagsikap na maging matapat hangga't maaari sa Hebreong teksto na kanyang hinawakan, ngunit gayunpaman mula sa kanyang pagsisikap ang vulgate ay may maraming mga pagkakamali sa konteksto at ang unang error ay ang kalayaan sa pagsasalin na ginawa ng taong ito dahil nakagawa siya ng kaunting pagbabago kapag pinaniwalaan niya ang mga ito naaangkop, samakatuwid, maaari itong maituring na ang vulgate ay hindi isang ganap na tapat at tumpak na pagsasalin, ngunit sa halip na ang istraktura nito ay bahagyang binago upang mabigyan ng isang mas mahusay na lokasyon ang mga salita. Ang isa pang hindi makabubuti sa literal na pagsasalin mula sa Hebrew papunta sa Latin, ay ang bersyon na ginamit para sa pagsasalin ay ginawa sa pinag-isang wikang Hebrew, samakatuwid ang Latin na pagsasalin ay magiging pangalawang pagkakataon na ang mga salitang biblikal ay isinalin at syempreang ilang mga talata sa Bibliya ay maaaring mabago o maimpluwensyahan ng problemang ito.
Marami ang mga manuskrito na sumusuporta sa vulgate na mayroon ngayon, ayon sa mga kwentong nauugnay sa bawat manuskrito ay may iba't ibang pangalan, ang pinakaluma sa mga ito ay ang codex ng "Amiatinus" na isinulat para sa ikawalong siglo, ayon sa Ang pagkakasunud-sunod ng pagkakasunud-sunod ay sinusundan ng codex na "Fuldensis" na isinulat para sa taong 545 pagkatapos ni Kristo at sa wakas ay ang "Diatessaron" na siyang pangunahing manuskrito para sa ebanghelyo. Ang oras kung kailan binago ang vulgate sa maraming mga okasyon ay nasa Gitnang Panahon nang hindi sinasadya ng mga kalalakihan na namamahala sa gawaing ito, partikular sa maraming mga okasyon kung saan ang mga tao mula sa mga monasteryo ay nagsalin para sa kaharian ng Europa at iba't ibang mga wikang hinawakan nito.
